W przypadku, gdy zaoferują Państwo własną siłę roboczą, a pracodawca z niej nie skorzysta, powstają za ten czas roszczenia płacowe.
Więcej od pracownika nie można wymagać – oferuje on swoją siłę roboczą. Według niemieckiego prawa pracy jest tak, że własną siłę roboczą trzeba zaoferować na miejscu pracy.
Trzeba zadbać przy tym o świadka który poświadczy złożenie takiej oferty.
Jeśli pracodawca zwolni Państwa bezpodstawnie, to nie trzeba oferować sił roboczej, gdyż sądy uznają że zwalniając Państwa, pracodawca rezygnuje z Państwa siły roboczej.
Generalnie obowiązują następujące zasady powstawania roszczeń płacowych bez wykonywania obowiązków pracowniczych:
- Pracownik musi wykazywać wolę do pracy. Tutaj nierzadko pojawiają się świadkowie na rzekome wypowiedzi pracowników skazujące na brak woli do pracy dla firmy.
- Pracownik musi być wstanie wykonywać swoje obowiązki, czyli nie być na “chorobowym”.
Tutaj obowiązują zasady “chorobowego”. Pracownik musi się starać w tym czasie o inne źródła zarobków. Tzn. że nie można w tym czasie – przynajmniej “na papierze” po prostu nie pracować, o ile ktoś nie będzie wykazywał żadnych źródeł dochodów, będzie trzeba się wysilić przed sądem, żeby udowodnić starania o inne źródła dochodów.
O ile istnieją inne źródła dochodów, będą one zaliczone na poczet dochodów, jakie byśmy uzyskiwali u pracodawcy, który bezpodstawnie odrzucił naszą siłę roboczą. Nie wolno bezpodstawnie nie wykorzystywać innych źródeł dochodu podczas opóźnienia pracodawcy z przyjęciem naszej siły roboczej.