Za pracę należy się wynagrodzenie. Są wyjątki, gdzie wynagrodzenie należy się i bez wykonywania obowiązków pracowniczych. Generalnie jednak wynagrodzenie przysługuje za wykonywanie obowiązków pracowniczych, czyli za prace.
W przypadku kiedy pracodawca zwleka z wypłatą, mogą Państwo od pewnego momentu odmówić wykonywania obowiązków powodując się na opóźnienie z wypłatą. Skutkiem tego jest powstawanie dalszych roszczeń płacowych pomimo nie wykonywania obowiązków przez pracownika. Należy zwrócić przy tym uwagę na następujące punkty:
Opóźnienie pracodawcy musi osiągnąć pewien stopień. Ma to miejsce kiedy:
- Nie wypłacona pensja osiągnęła znaczącą wysokość, uznano np. opóźnienie z 60 % pensji jako wystarczające, ale pewność ma się jeśli nie tylko jedna pensja nie została wypłacona na czas, ale też i termin płatności drugiej już nastąpił. Np. pensja za luty, która miała być wypłacona 15. marca, nie została wypłacona i jest już po 15. kwietnia.
- Trzeba wyraźnie oświadczyć pracodawcy, że odmawia się wykonywania obowiązków pracowniczych ze względu na konkretne roszczenie: np.”będę dalej pracował, jeśli zapłacą Państwo za luty i marzec”
- Takie oświadczenie musi być udowodnione, tzn. najlepiej złożyć takie oświadczenie w obecności świadków (osoba ze znanym imieniem, nazwiskiem i adresem), lub pisemnie z potwierdzeniem odbioru na piśmie.
- 4) O ile nie mamy “własnych” świadków, czyli osoby które będą stały po naszej stronie, czyli po prostu nie pracują więcej dla tego pracodawcy lub nie są od niego więcej zależne, oświadczenie takie najlepiej jest złożyć po 6. miesiącu pracy – od momentu w którym zaczął się 1. dzień 7. miesiąca pracy dla tego pracodawcy nie może on nas zwolnić tak łatwo jak do 6. miesiąca stosunku pracy. Do wtedy nie obejmuje Państwa ustawowa ochrona przed zwolnieniami.
Skutek: pomimo, że nie spełniamy obowiązków pracowniczych (nie pracujemy), wciąż powstają roszczenia płatnicze (“pensja leci”).